ایران امروز آرام ، زندگی می کند
ایران امروز کمی دلگیر ، اما آرام زندگی می کند.
ایران ، در اندیشه ای ژرف ، زندگی می کند.
دلگیر است ، منظورم دل شیر است.کمی دلگیر است. فکر می کند.
سلول ها در حال تجمع و حرکت به سوی نقطه ی دردند.
سنگریزه ، سنگریزه اش امروز آرام است.
تکانی خورد وقتی :
ناموسش را در حال دویدن ، و به زمین خوردن دید.
محجبه هایی که هر کدام به منظور کاری در سالن انتظاری ، ...
ایران از این موضوع دلگیر است.
چرا؟ آیا کسی نگفته به اینها اینجا کجاست؟
کسی نگفته اینجا چادر برای مصونیت است.
کسی نگفته اینجا زنان محترمترین اعضای جامعه ی خانواده اند.
آن زن ، .. دختر .... همسر .... مادر ... عمه ،خاله یا مادرخوانده ای ایرانی بود.آیا کسی نگفته اینجا زن ....
ایران در تامل است.
خاک من
هم خاک من
هم خانه ی من
می اندیشد امروز ایران، به زودی ، اما نه با عجله ، فکری خواهد کرد،
ایران ...
برای صلح ، برای جهان
احتمالا پایان هفته جاری آخرین مهلت ثبت نام سهام عدالت می باشد.
این خبر چند روز پیش در تلویزیون اعلام شد اما از اینکه آیا تمدید خواهد شد یا نه روزهای آینده می بایست منتظر بود و شنید.
مشمولین گروه اول:
کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی واجد حداقل یکی از شرایط زیر:
سالهاست که از اولین لحظات ظهور داعش نام ایران نیز در مقابله با ان بر تلکس خبرگزاریها و زبانهاست. از که مثال بیاوریم بهتر از ترامپ که با همه ی دشمنیش با ایران از زمان جنگهای انتخاباتیش ازین ناراحت بود که چرا ایران باید در صف اول مقابله با بزرگترین تهدید جهان باشد.
سالهای تلخ تشکیل این به اصطلاح دولت ، لحظه ای نبود که در کنار ملت و دولت عراق نباشیم.
از ابتدای به وجود امدنش ارزوی برافراشتن پرچم سیاه و ننگینش را در تهران شعار میداد و می دهد.
گروهی که در عصر انسانیت همه می دانیم ضدیتش با مذهب شیعه و رسم مسلمانیش را و چه تلخ که در همین اطراف هم می دانیم و میبینیم داعیه داران اسلام سنتی را که با حمایتهای معنوی و محکومیتهای عینی شان نمی شد و نمیشود با اطمینان گفت بالاخره که اینان به کدام قبله نماز می خوانند. از کشتار انسانهای بیگناه تبری می جویند یا در فتواهایشان کشتن انسان را به جرم مذهبش میدهند.
اما امروز دیگر وقت سکوت نیست. اگر اتفاق تهران و حمله تروریستی به مجلس و حرم دو سال پیش افتاده بود براحتی می شد گفت که هم انگیزه و هم قدرتش را داشت...اما امروز که در عراق کل به اصطلاح سرزمینش به چند کیلومترمربع هم نمیرسد و هزاران قوای خود را در درگیریها از دست داده آیا براستی می توان پذیرفت که بدون حمایت ، انهم از نوع خاصش میتوانست دست به چنین کاری بزند.
چند هفته ی پیش وزیر دفاع جوان سعودی این جمله که ((باید درگیری را به داخل مرزهای ایران کشید)) و چند روز پیش هم در سفر ترامپ به عربستان و آن به اصطلاح ناتوی ناقص ساختنش علیه ایران و سپس اتفاق روز گذشته ی قطر و عربستان ، با اینکه ایران خواستار حل مسالمت امیزو از طریق گفتگویشان شد اما ...همه و همه نشان و حکایت ازین دارد که ناانسانهایی که حادثه ی امروز تهران را رقم زدند نه می توانستند و نه می شد که از زیر رصد چشمهای تیزبین اطلاعات قدرتمند ایران براحتی بگذرند, ,
دستی درکار افتاد تا امروز مردم گشور عزیزم متفاوت از دیروز و شاید با ترس باشد هرچند به این فکر نکردند که این مردم چه رنجها که ازین دست از سر نگذرانده اند.
نباید بی گدار به اب زد اما باید هوشمندانه تمام تکه ها را کنار هم گذاشت.
ما ملت صلحیم ..ملتی که برای بدست آوردن صلح از جنگ هم نهراسیده ایم.
باید هوشیار بود.
باید فکر کرد. عمیق و آرام و مقتدر
باید فکر کرد
به امید صلح برای تمام جهان
با نگاهی گذرا به دوره و برمان و کمی گردش و گورشی کردن به درد دل های ادم ها
در گوشه و کنار شهر و یا در تاکسی و اتوبوس و مترو ، در بازار و میدان میوه و ترهبار
، در دکانها و قصابی و یا حتی در میهمانیهای شبانه فامیلی و، حرفهای شبانهای
را میشنویم که از رفتارهای بد اجتماعی گله میکنند و به دنبال مقصر در ناکجاآباد میگردند.
این رفتارهای بد اجتماعی همانند گلوله برفی عمل میکند اگر سریع و صریح و دقیق
مورد کالبدشکافی قرار بگیرد تبدیل به توده حرکتی شده و درنهایت جامعه و یا سازمان
را مضمحل میکند یکی از این آفتهایی که امروزه در جامعه و در سازمان با آن دستبهگریبان
هستیم از پدیده شوم «زیرآب زنی» که با اندک نگاهی به اطراف بهراحتی میبینیم که
زیرآب زنی به شکل عیان و نهان موج می زند و چنان رفتار مشتری پسندی شده که گویی هرکسی
که از این رفتار دور باشد از جامعه و سازمان عقبمانده است. زیرآب زنی حاصل میوه
خامی است که از ایجاد فضای ناسالم و محیطهای شغلی افراد احساس ناامنی ، ترس و از
دست موقعیت داشته باشند. بیشتر رواج مییابد.