زندگی فرایند پیچیده ایه

واقعا پیچ تند وخطرناکیه این که بهش میگن زندگی.مشترک

همه ی اموخته  هات باید دوباره ریسیت شن

تازه اونم بایه فرمت جدید , تا بتونی مث یه نوزاد از ابتدا شروع کنی.

اینکه چطور ادمی هستی و طرف مقابلت چطور ادمیه

باید صبر ایوب داشته باشی و هیچ وقتم انتظار درست شدن کامل و بطور تمام و کمال در اختیارت بودن رو نداشته باشی 

 هر لحظه باید منتظر ورود هیجانی تازه و چالشی نو باشی که بدون توجه به اینکه تا اون لحظه چطور بودی و چقدر در گذر از بحران قبلی خوب عمل کرذی , اینجا باید در کوتاهترین فرصت, تحلیل کنی کجایی , چی شده , چه کاری می تونی انجام بدی و چکار باید انجام بدی.

انگار که همسر یعنی ایینه ای که مهمترین دلیل از وجودش به چالش کشیدن تو و افکارته, فارغ از اینکه چقدر خوبی یا تا اونجا خوب عمل کردی.

عجیب قصه ایه..

گاه درست زمانیکه فکر میکنم بهترین عملکرد رو داشتم با یک اتفاق ساده ی تازه , طوری به هم میریزم و خراب میکنم که وقتی طوفان میخوابه و به پشت سرم نگاه میکنم , باخودم میگم این رفتار , اماتور از من  سرزده؟

گاهی بخاطر همینکه این چالش ها زندگیمو از یکنواخت بودن درمیاره خوشحالم اما بیشتر, مخصوصا زمانهاییکه نمیتونم اوضاع رو اونطور که باید,مدیریت کنم , از این اوضاع خسته میشم.

ولی بازم نباید کتمان کرد که همین اتفاقات یعنی زندگی... موفق باشید.

علی بیک زاده